Warto przeczytać

 

WPŁYW NIEDOWIDZENIA NA FUNKCJONOWANIE DZIECKAUCZNIA

WPŁYW NIEDOWIDZENIA NA FUNKCJONOWANIE DZIECKA/UCZNIA

Doradztwo zawodowe

DORADZTWO ZAWODOWE

 

Doradztwo zawodowe organizowane jest w przedszkolach i szkołach różnego typu, w oparciu o  rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 lutego 2019 r. w sprawie doradztwa zawodowego (Dz. U. Z 2019 r. poz. 325).

 

Rozporządzenie określa treści programowe z zakresu doradztwa zawodowego, sposób realizacji doradztwa zawodowego oraz zadania doradcy zawodowego, zaś w poszczególnych załącznikach rozporządzenia znajdują się treści programowe z zakresu doradztwa zawodowego dla:

  • przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych i innych form wychowania przedszkolnego (zał. 1);
  • klas I–VI szkół podstawowych (zał. 2);
  • klas VII i VIII szkół podstawowych (zał. 3);
  • branżowych szkół I stopnia (zał. 4);
  • liceów ogólnokształcących (zał. 5);
  • techników (zał. 6);
  • branżowych szkół II stopnia, szkół policealnych i szkół dla dorosłych (zał. 7).

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, ma na celu pobudzanie i stymulowanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia u niego niepełnosprawności do czasu podjęcia nauki w szkole. Wczesne wspomaganie rozwoju jest zintegrowanym system oddziaływań profilaktycznych, diagnostycznych, leczniczo-rehabilitacyjnych i terapeutyczno-edukacyjnych, prowadzony przez interdyscyplinarny zespół specjalistów.

 

Zespoły Wczesnego Wspomagania Rozwoju powoływane są na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 października 2013 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci (Dz. U. z 2013r., poz.1257)

 

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka może dotyczyć:

-        rozwoju motorycznego,

-        stymulacji polisensorycznej, (wielozmysłowej),

-        rozwoju mowy i języka,

-        orientacji i poruszania się w przestrzeni,

-        usprawniania widzenia, słuchu,

-        umiejętności samoobsługi,

-        funkcjonowania w środowisku.

Kształcenie dzieci i młodzieży niepełnosprawnych

Kształcenie, wychowanie i opieka dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym organizowana jest na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego przez zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

 

Kształcenie, wychowanie i opiekę dla dzieci i młodzieży:

1. niepełnosprawnych: niesłyszących, słabosłyszących, niewidzących, słabowidzących,  z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera i z niepełnosprawnościami sprzężonymi

2. niedostosowanych społecznie

3. zagrożonych niedostosowaniem społecznym

organizuje się w:

  • - przedszkolach ogólnodostępnych;
  • - przedszkolach ogólnodostępnych z oddziałami integracyjnymi;
  • - przedszkolach integracyjnych;
  • - przedszkolach ogólnodostępnych z oddziałami specjalnymi;
  • - przedszkolach specjalnych;
  • - innych formach wychowania przedszkolnego;
  • - szkołach ogólnodostępnych;
  • - szkołach ogólnodostępnych z oddziałami integracyjnymi;
  • - szkołach integracyjnych;
  • - szkołach ogólnodostępnych z oddziałami specjalnymi;
  • - szkołach specjalnych, w tym szkołach specjalnych przysposabiających do pracy;
  • - młodzieżowych ośrodkach wychowawczych;
  • - młodzieżowych ośrodkach socjoterapii;
  • - specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych;
  • - specjalnych ośrodkach wychowawczych;
  • - ośrodkach umożliwiających dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki.

Depresja dzieci i młodzieży

„ W depresji smutek nadchodzi człowieka bez uchwytnej przyczyny. Jakby za przekręceniem kontaktu wszystko gaśnie, świat traci swą barwę, przyszłość zamienia się w czarną ścianę nie do przebicia ,a przeszłość- w pasmo ciemnych wydarzeń obciążających chorego poczuciem winy”

prof. Antoni Kępiński

 

Depresja jest jednym ze współczesnych zagrożeń zdrowotnych. Zjawisko to zaczyna być coraz bardziej popularne także wśród dzieci i młodzieży (za  Mielnik ,2013, s.22).

 

Depresja może być wywołana zarówno czynnikami biologicznymi jak i czynnikami środowiskowymi bądź interakcją tychże czynników. Z psychologicznego punktu widzenia główny nurt poszukiwań koncentruje  się wokół środowiska rodzinnego , cech osobowości rodziców i dzieci.  Istotną rolę pełni atmosfera panująca w domu rodzinnym- środowisko  sprzyjające depresji, to takie ,w którym panuje duży poziom negatywnych emocji, konfliktów, brak zaangażowania w sprawy członków rodziny. Ogromne znaczenie ma niski poziom wsparcia w rodzinie, wysoki poziom krytycyzmu – szczególnie w stosunku do oczekiwań i osiągnięć  dziecka czy nastolatka,  jak również nadmierne zaangażowanie emocjonalne matki – do grupy ryzyka zalicza się matki depresyjne( za Komorowska, 2010,    s. 8-9). W etiologii depresji należy także zwrócić uwagę na rolę wydarzeń i doświadczeń  życiowych nagłych i niespodziewanych, które są stresogenne m.in.:  trauma, separacja od rodzica, czy śmierć najbliższej osoby , molestowanie seksualne ,  przemoc,  bolesne ośmieszanie, diagnozy medyczne,  itp.  Ponadto warto podkreślić znaczenie indywidualnych cech osobowości, które mogą predysponować jednostkę do zachorowania na depresję np.: nadmierna wrażliwość, tendencja do odczuwania nasilonego lęku, niska odporność na stres. Dodatkowo wśród nastolatków , młodzieży ,którzy znajdują się w tzw. stadium kryzysu tożsamości okresu adolescencji, przechodzą czas burzliwych zmian życiowych, dokonują wyborów między ważnymi alternatywami mogą pojawić się niepewność, lęk, niepokój, uczucia ambiwalentne, wówczas należy być czujnym( za Mielnik,2013,s.23).